با گذشت زمان و پیشرفت‌هایی که در بخش ضوابط شهرنشینی و احترام به قوانین صورت گرفت تقریباً در چند سال اخیر این پدیده کمتر شده بود و دیگر شاهد تجمع نامتعارف این قبیل فروشنده‌ها در حاشیه جاده‌ها نبودیم ولی به صورت پراکنده و در محل‌های خاصی نظیر پارکینگ‌های کنار جاده‌ای آن‌ها را می‌توان دید.
بازگشت به گذشته
از هفته‌های اخیر به یکباره شاهد حضور تعداد زیادی از این افراد در مسیرهای خروجی و ورودی به مشهد هستیم و اوج این اتفاق را می‌توان در محور مشهد به قوچان در محدوده منزل‌آباد مشاهده کرد.
نکته قابل تأمل این است که در گذشته تنها شاهد حضور دستفروش‌ها یا وانتی‌های میوه و اقلامی مانند کیف و کفش آن هم به صورت معدود بودیم، اما این روزها اگر گذرتان به محدوده منزل‌آباد بیفتد می‌بینید آجیل و تنقلات، لوازم تزئینی، گلدان و پوشاک هم به فروش می‌رسد و آن‌قدر شرایط برای این افراد مهیا بوده که مانکن هم آورده‌اند و تصور می‌کنی بازارروز یک محله است با این تفاوت که وسط این بازار هزاران خودرو تردد می‌کنند.
یک راننده مسافربر که هر روز در این مسیر تردد دارد، می‌گوید: مسیر مشهد - چناران به خاطر وجود واحدهای تولیدی و صنعتی زیاد و اینکه جاده اصلی شمال به شرق محسوب می‌شود در حالت معمول پرترافیک است و در ساعت‌های خاصی از روز که کارگران واحدهای صنعتی جابه‌جا می‌شوند، شلوغ‌تر هم می‌شود.
احمدی می‌افزاید: در چنین شرایطی حاشیه جاده توسط دستفروش‌ها اشغال شده و عملاً شرایط را بدتر کرده است و اوج این مسئله را می‌توان در عصر روزهای تعطیل مشاهده کرد. در گذشته همین چند متر حاشیه جاده، مسیر تردد هزاران خودرو بود ولی با حضور این افراد دیگر امکان تردد در حاشیه وجود ندارد و خطرات بسیاری متوجه خود آن‌ها هم می‌شود.
پرسه مرگ لابه‌لای خودروها
یکی از دستفروش‌ها هم ضمن خطرآفرین بودن حضورشان در کنار جاده می‌گوید: در گذشته مغازه اجاره‌ای داشتم اما با کم شدن فروش و افزایش اجاره‌ها دیگر درآمدی نصیب ما نمی‌شد به اجبار به دست‌فروشی رو آورده‌ام.
مجیدی می‌افزاید: هر بار که صدای ترمز شدیدی می‌شنوم دلهره می‌گیرم که مبادا عابرپیاده یا یکی از دستفروش‌ها با خودرویی برخورد کرده باشد. هیچ آرامش روانی نداریم و انگار مرگ لابه‌لای خودروها و بساطی‌ها پرسه می‌زند و هر بار که می‌آییم دعا می‌کنیم اتفاق تلخی رخ ندهد.
مرد میوه‌فروش دیگری می‌گوید: زمین‌های زیادی در اطراف جاده وجود دارد که مسئولان می‌توانند با یک هزینه اندک شن‌پاشی یا مسطح کردن، آن را به یک روزبازار دائمی دستفروش‌ها تبدیل کنند تا حداقل در شرایط اقتصادی موجود عده‌ای از کاسبی محروم نشوند.مرادی ادامه می‌دهد: ما هم از شرایط کار در این محل راضی نیستیم و از سر اجبار دود وخاک و خطرات دیگر را تحمل می‌کنیم، دوست داریم جایی باشد تا با آرامش کار کنیم.
جای خالی ابزار قانونی
براساس تقسیم وظایفی که صورت گرفته متولی نظارت بر حاشیه جاده‌ها اداره راه است که برای پیگیری مسئله با رئیس اداره راهداری و حمل‌ونقل جاده‌ای مشهد گفت‌وگویی داشتیم که او نیز ضمن ابراز نگرانی از شیوع دوباره این پدیده در حاشیه جاده‌ها می‌گوید: ساماندهی این موضوع نیازمند همکاری بین‌بخشی چندین دستگاه است. جواد پورعلی می‌افزاید: در داخل شهرها واحد ویژه‌ای در شهرداری‌ها با عنوان «رفع سدمعبر» وجود دارد که تیم‌های متعددی با حضور مأموران شهرداری و در موارد خاص با همراهی مأموران انتظامی مستقر در شهرداری‌ها با فعالیت‌هایی ازاین قبیل مقابله می‌کنند اما در حوزه راه‌ها چنین واحدی وجود ندارد.او اظهار می‌کند: هرچند بسیاری از این افراد در زمان روبه‌رو شدن با مأموران یک سازمان تابع ضوابط تعریف شده هستند اما تعدادی هم هستند که توجهی به اخطارها یا دستورات مأموران عادی ندارند و موارد متعددی بوده که بین این افراد و مأموران اداره راه تنش‌هایی ایجاد شده است.
پورعلی ادامه می‌دهد: قانون مواردی چون طرح شکایت را نیز پیش‌بینی کرده اما در عمل به دلیل نداشتن اطلاعات فردی از فرد متخلف، امکان طرح شکایت وجود ندارد و حتی در مواردی اگر اطلاعات فردی او بدست بیاید چون مانند واحد صنفی در یک مکان مستقر نیست امکان ابلاغ و پیگیری بعدی سخت و شاید غیرممکن می‌شود، بنابراین بهترین شیوه همان حضور در محل و ممانعت از فعالیت این گروه از دستفروشان در حاشیه جاده است اما لازمه اثربخش بودن این اقدام زمانی است که با دستور یک مرجع بالادستی عوامل دستگاه‌های دیگری از قبیل مأموران پلیس هم در کنار مأموران اداره راه حاضر باشند تا از بروز اتفاق‌های ناخوشایندی همچون درگیری فیزیکی بین مجریان قانون و افراد موردنظر پیشگیری شود.
نظر شما